Kitap Özeti
“Çok okursun yatıştırmaz.
Çok bilirsin açıklamaz.
Çok konuşursun anlatılmaz.
Aradığın ‘serinlik’ bir türlü gelmez, yanar ruhun, yanar için…
Bu yangın, bu bunaltı içinde bir ‘Varlık kokusu’ alırsın,
kendini O’na bırakmak duygusuyla dolarsın.
Anlarsın ki, kuş kendini havaya bırakmadan uçan bir varlık olduğunu bilemez.
Balık kendini suya bırakmadan yüzen bir varlık olduğunu bilemez.”
Vefa Önal, Varlık Kokusu başlıklı kitabında, insanın Allah’la olan yakınlığının niteliğini, imkânlarını, inceliklerini araştırıyor. Bunu yaparken tasavvufi derinliğine, entelektüel birikimine ve kişisel tecrübelerine yaslanıyor. Daha önce “içtenlik eve dönüştür” diyen yazar, bu kez de tüm içtenliğiyle hem aklını, hem gönlünü Allah’a çevirerek O’nun kokusunu içine çeke çeke yazıyor.
Hiçlik ve anlamsızlıkla boğuşan insanın ancak Allah’la, O’na yönelerek huzurlu ve anlamlı bir “varlık” duygusunu edinebileceğinin altını çizen yazar, okuru hayata, kendine, bildiklerine bu perspektiften bakmaya ve değerlendirmeye çağırıyor. Vefa Önal, dünya düşkünlerinin varlık âlemi olarak gördüğü bu dünyanın hiçliğinden asıl “Varlık”a uzanmanın, gerçek Varlık kokusunu almanın ancak kendini O’na bırakmakla mümkün olduğunun altını çiziyor. Ona göre kuş gökyüzünde, balık denizde, insanoğlu O’nda asıl varlığına ulaşır.
Yazar, imanında ve yolunda samimi olanların, “Ölmeden önce ölünüz” hadisi şerifini hayatlarına uygulayabilecek güçte olanların kalbinde ölüm korkusu yerine Allah korkusu olduğunu belirtiyor. Ancak bu, “cehennemi çağrışımlı” bir korku değil, O’nu “incitecek” bir şey yapmaktan duyulan korkudur. O’nu kendisinden uzaklaştıracak, aradaki muhabbeti gölgeleyecek bir şey olmasından duyulan korkudur. Allah’tan uzak düşme korkusudur. Oysa dünya düşkününün korkusunun nesnesi dünyadır, o, dünya malını, makamını, hazzını kaybetmekten korkar.
“Korkunuzun niteliği sizin bakışınızdır.
Korkunuzun niteliği sizin eyleminizdir.
Korkunuzun niteliği sizin ahlakınızdır.
Korkunuzun niteliği sizin imanınızdır.”
“Malınıza, makamınıza, dünyaya mı iman ediyorsunuz, tutunuyorsunuz yoksa Allah’a mı?” diye soruyor yazar ve okuru, insan varlığının en önemli şu dört unsuruna dair soruyla baş başa bırakıyor: Bakışınızı, eyleminizi, ahlakınızı, imanınızı hangisi belirliyor?
Yazar, kadın, müzik, kader, aşk, kitap, şiir, hayat gibi ele aldığı her kavramı mutlaka Allah’la bağlantılı olarak ele alıp işlediğinden, her sayfaya ister istemez bir “varlık kokusu” siniyor. Bütün bunları yaparken de duru bir dil kullanmaya özen gösteriyor ve okuru ısrarla kendisi gibi “Varlık”tan bir koku almaya, her şeyi Allah’la ilişkili görmeye, kısacası Allah’la olmaya çağırıyor.
